کد مطلب:29333 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:102
4190. امام علی علیه السلام:به من خبر رسیده است كه گروهی از شامیان، بر زن مسلمانی و گروهی دیگر بر زنی در پیمان (غیرمسلمان)، وارد شده اند و پوشش او را دریده اند، روسری از سرش كشیده اند، گوشواره را از گوشش و جواهرات را از دست و پا و مچ دستش، و خلخال و شلوار از پایش به در آورده اند و او را جز گفتنِ:«إنّا للَّه وإنّا إلیه راجعون» و فریاد:«ای مسلمانان!»، كمكْ كاری نبوده است. نه فریادرسی به فریاد او رسیده است و نه یاوری او را یاری كرده است. اگر مؤمنی از غم این جریان بمیرد، از نظر من جای سرزنش ندارد؛ بلكه به نظرم دلسوزی نیكوكار است.[2].
4189. امام علی علیه السلام - در سخنرانی اش پس از یورش مزدوران معاویه به شهر انبار -:به من خبر رسیده است كه یكی از آنان (مزدوران معاویه) بر زن مسلمانی وارد شده و دیگری بر زنی در پیمان (غیر مسلمان)، وارد شده و خلخال، دستبند، گردنبند و گوشواره او را از او جدا كرده است و او با چیزی جز كلمه استرجاع (إنا للَّه و إنا إلیه راجعون گفتن) و طلب ترحّم از وی مانع نشده است و آن گاه، آنان (مزدوران معاویه) غنیمت بسیار به دست آورده اند و در حالی كه هیچ یك زخمی برنداشته اند و خونی ریخته نشده، برگشته اند. اگر شخص مسلمانی از تأسّف بر این واقعه بمیرد، جای سرزنش ندارد؛ بلكه در نظر من، شایسته آن است.[1].